Informacje i legenda o świętej Barbarze
Kiedy zbliża się Barbórka warto przypomnieć sobie piosenki i wierszyki związane z Dniem Górnika, ale również legendę o świętej Barbarze. Żyła ona w III wieku i wywodziła się z pogańskiej rodziny.
Kiedy Barbara podczas nauk pobieranych w Nikomedii zetknęła się z chrześcijaństwem, stała się osobą wierzącą. Pomimo tego, że wówczas chrześcijanie byli prześladowani przyjęła chrzest. Kiedy tylko dowiedział się o tym jej ojciec Dioskuros, postanowił wymusić na niej, by wyrzekła się swojej wiary. Barbara jednak odmówiła i nawet groźba uwięzienia jej w wierzy nie wpłynęła na jej zdanie. Rzeczywiście została tam osadzona, a następnie sąd cesarski skazał ją na śmierć poprzez ścięcie mieczem. Panował wówczas cesarz Maksymian. Zanim została ścięta miał się jej objawić anioł, który podał jej Komunię Świętą. Relikwie świętej Barbary znajdują się obecnie w kilku miejscach. Jest ona patronką górników, ale również więźniów, żołnierzy, hutników, marynarzy, rybaków, kamieniarzy, a także archidiecezji katowickiej oraz Akademi Górnczo-Hutniczej w Krakowie, przed którą sto posąg św. Barbary.
Jednak dlaczego właściwie górnicy mają swoje święto właśnie w dniu, kiedy składa się życzenia Barbarom? Według legendy, kiedy tylko Dioskuros dowiedział się, że jego córka została chrześcijanką chciał ją zabić. Ona uciekła jednak zanim mu się to udało. Szukała schronienia w skałach i cały czas modliła się o dobre schronienie przed ojcem. Wówczas otworzyło się przed nią wejście do podziemnej jaskini i dzięki temu Dioskuros jej nie znalazł. Górnicy pracujący pod ziemią zwracają się więc właśnie do świętej Barbary o opiekę i w razie czego o pomoc. W wielu kopalniach są jej kapliczki. Natomiast podczas obchodów Barbórki powinno się też znaleźć miejsce na chwilę refleksji nad życiem i odważną postawą Barbary. Została męczennicą w imię swojej wiary. Nic i nikt nie zdołało jej złamać. Górnicy również nierzadko muszą wykazywać się dużą odwagą i dzięki temu inni mogą korzystać na co dzień z węgla. Święta Barbara przedstawiana jest w tunice oraz płaszczu, na głowie ma koronę, trzyma hostię i kielich.